Witaj!
Mam na imię Małgosia i jeszcze 2 lata temu nie miałam pojęcia o stolarce ani odnawianiu mebli. Od zawsze pracuję w wydawnictwach, gdzie zajmuję się wymyślaniem, tworzeniem, wydawaniem, promowaniem książek prawniczych. I żeby było jasne – robię to do dziś:).
Nie napiszę, że pewnego pięknego dnia postanowiłam zająć się odnawianiem mebli. Co ja wiedziałam o farbach, klejach, lakierach, narzędziach? Nic. Mój mózg był i wciąż jest naszpikowany paragrafami, marketingowym slangiem i liczbami z kontrolingu. Ale przeprowadziłam się na większy metraż i to było bezpośrednim impulsem do pierwszych meblowych rękoczynów. Po pierwsze finanse – zakup mebli, które mi się podobały nie wchodził w grę. Po drugie – IKEA – cały czas mam i kupuję rzeczy w tym sklepie, ale równocześnie miałam ich już serdecznie dosyć, bo były w każdym mieszkaniu. Po trzecie – potrzeba kreacji i chęć posiadania czegoś niebanalnego, najlepiej własnoręcznie wykonanego.
I tak lawina ruszyła, połknęłam bakcyla, który siedzi do dziś. Jako kobieta pracująca i matka dwójki dzieci muszę jednak zrobić rachunek sumienia i przyznać się – to wszystko odbywa się kosztem czegoś: porządku w mieszkaniu, czytania książek, imprez, pięknych paznokci, łażenia po sklepach, a czasami nieprzespanych nocy…
Jednak z dzisiejszej perspektywy wiem, że warto. Odnawialnia to moja kreatywna odskocznia od codziennej rutyny i ucieczka przed nawałem obowiązków. Dzięki blogowi przestałam być taką perfekcyjną kobietą domową, która ma wszystko pod kontrolą: pracę, dom, dzieci, wakacje, 3-daniowy obiad, Odpuszczam sobie doskonałość, a upust dokładności i precyzji daję w mojej minipracowni.
Jeżeli tu zaglądasz, to prawdopodobnie także lubisz prace ręczne i ciągnie Cię do starych rzeczy z duszą, Być może chciałabyś coś zrobić, ale uważasz że brak Ci czasu, umiejętności, wiedzy? Mam nadzieję, że lektura tego bloga zainspiruje Cię do działania i dostarczy potrzebnej wiedzy. A wtedy i czas się znajdzie – bo na ważne rzeczy zawsze jakoś się znajduje. Wsłuchaj się tylko w swoje potrzeby i daj się porwać potrzebie tworzenia. Tylko nie zapomnij napisać do mnie i pokazać, czego dokonałaś!
Ściskam serdecznie i zapraszam do kontaktu
Małgosia
fot. Krzysztof Budzich
