Odnawialnia.pl

Instagram Facebook Youtube Pinterest
Menu
SKLEP
AKTUALNY GRAFIK
Menu
Author

Małgorzata Budzich

Miło, że do mnie zaglądasz! Twój komentarz doda mi skrzydeł do dalszej pracy!

O dekoracjach

#8 Skrzynka na klucze z łosiem na pierwszym planie

by Małgorzata Budzich


Drewniana skrzyneczka na klucze to jeden z pierwszych produktów, które ozdabia się w początkowym amoku decoupage (poza serwetnikiem rzecz jasna:). Moja niestety nie doczekała się takiej dekoracji – dopadła ją czerwień i łoś transferowy. Tym samym dołączyła do pozostałych czerwonych ozdób w naszym przedpokoju: wieszaka i skrzyni. Projekt modernizacji tego małego pomieszczenia czas wreszcie zakończyć…

Skrzynkę można zrobić w 3 wieczory
Pierwszego malujemy produkt wyjściowy na biało, po 4 godzinach można nałożyć drugą wartwę farby, w moim przypadku czerwonej, która trafiła na większą część skrzynki, z wyjątkiem środka ramki i szczytu.

Drugiego wieczoru naklejamy wydruk transferowy, czyli napis i łosia, za pomocą kleju do decoupage mod podge (podobno działa także na wikol). Możemy też nałożyć kolejną warstwę farby i poprawić usterki z poprzedniego wieczoru.

Trzeciego dnia ścieramy palcem lub gąbką papier, a na skrzyneczce zostanie przetransferowany obrazek. Całość lakierujemy. Skrzyneczka gotowa do powieszenia.

1 comment
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O meblach

#7.Komoda z efektem motyla

by Małgorzata Budzich

Komoda w sypialni wydaje się niezbędna, dlatego po zakupie odpowiednio starego, wypaczonego, nadgryzionego zębem czasu obiektu przystąpiłam niezwłocznie do jego metamorfozy. Pasy – ostatnio moja słabość –  znalazły się, a jakże, nie tylko na ścianach ale i na komodzie. Motyle przyplątały się przy okazji, mgliście kojarząc się z motylami w brzuchu (sypialnia!).

Efekt pracy w szczegółach prezentuje się następująco:

 

 

 

Komoda niniejszym wpisuje się w pasiasty koncept sypialni. C.D.N zmian sypialni wkrótce.

Czas na małe podsumowanie:
Komoda zakupiona niefrasobliwie za całe 120 zł okazała się meblem o wartości nieco mniejszej… krzywa, z dziurawym dnem szuflady, pełna dziur po kornikach i ubytków wymagała sporo pracy prawie stolarskiej (szpachlowanie, wymiana dna, zbijanie i ustawianie do pionu, wzmacnianie nóżek) – wniosek – być czujnym przy zakupie podejrzanie tanich komód przez allegro:)

Samo malowanie farbami kredowymi Autentico okazało się już przyjemnym zajęciem, a dokładnie było to tak:
1. Matowienie – nie musiałam dokładnie szlifować całego mebla, który miał na sobie 2 warstwy starej farby, wystarczyło ją zmatowić, co po pracach stolarskich zajęło mi ok 10 minut.

2. Malowanie – dwie warstwy wystarczyły by farba dobrze pokryła drewno i nadała szlachetnego matu; zanim pomalwałam ją na biało pokryłam krawędzie blatu i drzwiczek szarą farbą, dzięki czemu mogłam uzyskać efekt przecierek i postarzanego mebla.

3. Dekoracja – pasy zrobiłam naklejając taśmę malarską jedna obok drugiej i zrywając co drugi pasek. Motyle to transfer z użyciem mod podge – kleju do decoupage; dna szuflad wykleiłam tapetą, która wisi na ścianie sypialni. Napis – wydrukowałam go, a następnie na drugiej stronie pomalowałam kartke ołówkiem. Następnie przykleiłam wzór na komodę i patyczkiem do szaszłyków obrysowałam krawędzie liter. Na komodzie został delikatny ślad dzięki ołówkowej warstwie z drugiej strony. Potem już tylko nieco nieudana próba nietrzęsących się rączek i cienki pędzelek:)

 

4. Wykończenie woskiem – wosk Autentico nałożyłam po pracach dekoracyjnych, miło było patrzeć jako kolory nabierają głębi. Szlifowanie odbywa się po wyschnięciu wosku, wtedy też robi się przecierki. Drugą warstwę wosku nałożyłam po 24h. Na koniec drobne przeszlifowanie i polerowanie wosku.

A na koniec zdjęcie oryginału.

 

6 komentarzy
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O meblach

Fotele Pe-eR-eL

by Małgorzata Budzich

Dobra passa foteli z czasów PRL trwa. Stare modele dostają nowe tapicerki, nóżki, podłokietniki. Okazuje się, że w nowym ubranku zyskują zaskakująco korzystny look i znajdują wielu chętnych nabywców. Wiele z nich swoim kształtem nawiązuje do skandynawskiego wzornictwa lat 50 i 60-tych.Sztandardowym polskim modelem jest fotel znany jako 366, dziś często zalega w piwnicach lub trafia na śmietnik.


Najbardziej popularne modele:

Fotel typ 366
Zaprojektowany przez Józefa Chierowskiego w 1962 r. w świebodzickich zakładach mebli, do lat 80-tych cieszył się wielką popularnością – był wyznacznikiem stylu i posiadania, podobnie jak meblościanka na wysoki połysk i kryształy. Gdy nastał wiatr odnowy fotel lądował w piwnicach, na strychach lub śmietnikach, by po 30 latach powrócić w wielkim stylu.

 www.sklepreset.pl

 

  www.sentymentyiprezenty.blogspot.com
www.formwell.pl

Fotel typ 300-137b
Powstał w tym samym roku co typ 366, ale nie cieszył się aż taką popularnością. Jego projektantem był  M. Pochała, a produkcją zajmowała się Bystrzycka Fabryka Mebli. Stelaż fotela wykonany jest z tarcicy liściastej. Jest bardziej fantazyjny i rozłożysty niż jego popularny brat 366.

Fotel Klubowy
Jeżeli chodzi o kształt to mój faworyt, fotel z 1955 r. niewielki i zgrabny ale równocześnie wygodny. Projektant: J. Jędrachowicz i K. Racinowski, produkcja Zjednoczenie Przemysłu Meblarskiego. Wyróżnia go przede wszystkim brak podłokietników co jak na tamte czasy było bardzo nowatorskie.

 

 

 www.casatua.pl

Fotel muszla
Jego autorem jest Lesław Kiernicki – fotel zaprojektował w 1958 r. Kształtem nawiązuje do foteli – Muszelek zaprojektowanych 2 lata wcześniej przez Teresę Kruszewską.

 Zdjęcie z wystawy z Zachęty z 2011 r. pt. Chcemy być nowocześni
 www.starychmebliczar.pl

 

 

Dziś wiele małych pracowni zajmuje się ich renowacją stary foteli, nadając im niepowtarzalny i klimatyczny wygląd. Niestety, taka odnowa sporo kosztuje – ceny designerskiego fotela zaczynają się od 600 zł, a często wahają się w okolicy 1000 zł. Jeżeli dostaniemy taki fotel w spadku lub znajdziemy w piwnicy renowacja samodzielna lub u tapicera będzie dużo tańsza, no i sami decydujemy jak ma on ostatecznie wyglądać
Gdyby ktoś miał do oddania taki stary fotel – chętnie przygarnę:)

Można zadać sobie pytanie, czy warto kupować starocie z PRL, czyli czasów powszechnie uważanych za źródło tandety i kiczu. W przypadku tych foteli sytuacja jest inna – są one na drewnianym stelażu, z reguły bukowym, wymagają powtórnego sklejenia, wymiany pianki, tapicerki, renowacji nóżek i podłokietników. W opinii renowatorów są to niezłe jakościowo meble, które po odnowieniu posłużą nam długo, z pewnością dłużej niż meble BRW, z Ikei czy Bodzio. No i mamy gwarancję ze nikt inny nie takiego mebelka jak my:)

Mam nadzieję, że już wkrótce pojawi się moja własna wersja takiego fotela!

info z 7 grudnia 2014 – wreszcie i ja mam swój klimatyczny fotel🙂

13 komentarzy
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O dekoracjach

#6 Skrzynia wojskowa w roli siedziska

by Małgorzata Budzich

Ta skrzynia pierwotnie służyła do transportowania granatów. Proste, sosnowe deski, solidne okucia – oto materiał wyjściowy do skrzyni-siedziska. Teraz zamiast granatów przechowuje pasty do butów i służy w przedpokoju jako siedzonko do wkładania obuwia.


Po obróbce tapicersko-malarskiej nabrała charakteru trochę skandynawskiego, trochę loftowego (?)

 

 

Szlifowanie tego ustrojstwa pokrytego jakąś zieloną substancją było wyzwaniem, przez co długo nie mogłam się zabrać za skrzynię, ale potem było już dużo lepiej.
Tu widok po wyszlifowaniu, materiał wyjściowy do dalszych prac:

1. Bejcowanie – całość pomalowałam grafitową bejcą
2. Wybielanie – pasta starwax do wybielania drewna dobrze sprawdziła się na tych starych dechach, pełnych szpar i nierówności.
3. Tapicerowanie – pianka z niemowlęcego łóżeczka, na to stary obrus w kwiatki i obicie gotowe.
4. Napis – szablon wycięty z kartonu, wypełniony białą i czarną farbą – trzeba delikatnie tampować napis gąbką.
5. Okucia – są oryginalne ze skrzyni ale pomalowane na czarno.

Siedzisko dołączyło do innych gadżetów w korytarzu – nie ma zmiłuj, od teraz dzieci same nakładają buty:).

24 komentarze
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O dekoracjach

#5 Jak skrzynka po winie stała się skrzynką w motyle

by Małgorzata Budzich

Każdy kto kupował wino w Lidlu z pewnością zauważył ładne drewniane skrzynki z wypaloną nazwą winiarni. Udało mi się jedną taką zdobyć i poddać niebieskiej metamorfozie. To moje wprawki z pastą wybielającą do drewna i turkusową bejcą.

Wykonanie jest bardzo proste i poradzi sobie z nim każdy początkujący fan wina jak i skrzynek czujący nieodpartą potrzebę ich upiększania:).
Wystarczy:

  • pomalować bejcą turkusową skrzynkę i poczekać aż wyschnie, ok 6h,
  • nałożyć pastę wybielającą do drewna (np. firmy starwax, dostępna w LM w cenie ok 60 zł),
  • rozetrzeć pastę szmatką – turkus nabiera szlachetnego rozbielonego charakteru,
  • nakleić motyle … tak, to może być trochę bardziej skomplikowane i męczące, bo tu wchodzi w grę technika transferu.

O transferze piszą wszystkie szanujące się blogi handmade, jest kilka technik przenoszenia wydruków komputerowych, ja skorzystałam z techniki na bazie mod podge. Trzeba więc zakupić ten preparat do decoupage, posmarować wydruk i nakleić na skrzynkę. Po wyschnięciu (min 12h) delikatnie ścierać papier uprzednio lekko namoczony wodą. Ścierając dostatecznie długo i delikatnie doczekamy się efektu jak na zdjęciach – zostanie sam druk a papier zniknie.
To jest równocześnie test naszej cierpliwości, ja zaszalałam i nakleiłam 10 motyli, więc palec po tej akcji miałam turkusowy i obolały.

6 komentarzy
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O meblach

#4 Czerwony wieszak w przedpokoju

by Małgorzata Budzich

W przedpokoju nie może zabraknąć wieszaka. Wprawdzie dziś robi się zabudowy a kurtki wiesza do szaf, jednak taki wieszaczek dodaje korytarzowi klimatu. Ja sama zdecydowałam się na białą, neutralną zabudowę wnęk, ale równocześnie zostawiłam miejsce specjalnie z myślą o nim…



Zanim jednak przybrał taką postać, dotarł do mnie w postaci zniszczonego, poplamionego atramentem odrapańca za całe 35 zł (z allegro). Na tym zdjęciu  widać wieszak po zdarciu zielonej farby za pomocą specjalnego preparatu. Pan od zabudowy pukał się w czoło, że chcę marnować przestrzeń i zostawiać aż 80 cm wnękę dla starego wieszaka.

Co zrobiłam:

  • usunęłam powłoki farby za pomocą specjalnego środka (samruje się, czeka i zdziera szpachelką, idzie dość sprawnie)
  • wyszlifowałam (mam zwykłą szlifierkę mimośrodową, która słabo radzi sobie z małymi elementami, więc dodatkowo ręczne ścieranie)
  • pomalowałam – oczywiście czerwoną farbą (ostatnio najbardziej lubię ten kolor) 3 warstwy
  • przymocowałam 3 gałki ceramiczne białe i oto efekt:

 

 

Na ostatnim zdjęciu widać wnękę między szafą a ścianą. Perspektywa jest nieco zaburzona, w rzeczywistości nie wygląda na tak głęboką (szer 80, gł 50). Wytapetowałam ją tapetą z serii blossom firmy flugger, mają rewelacyjne, skandynawskie wzory.

4 komentarze
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O dekoracjach

#3 Stara tarka jako ramka do obrazka lub tablica

by Małgorzata Budzich

Trafiła w moje ręce stara, zniszczona tarka, jaką kiedyś używano do prania. Zardzewiała blacha, pokrzywione drewniane ramy… Ale miała cos w sobie autentycznego i nietandetnego i szkoda było porzucić ją na wysypisko śmieci. Awansowała więc do roli tablicy informacyjnej bądź miejsca do eksponowania ob razków.

Tak wyglądała tarka, gdy ją dostałam. Nie prezentowała się zachęcająco i sama przez chwilę miałam wątpliwości czy wziąć ją na warsztat.

Ale zabrałam się za szlifowanie ramek, które zdarło zakurzoną, brudną warstwę pokazując całkiem fajne deseczki. Potem zabrałąm się za malowanie – najpierw warstwa szarej farby akrylowej, zarówno na drewnianą część jak i na podrdzewiałą blachę w tylniej części.Środka nie ruszałam, bo postanowiłam wstawić tam tablicę korkową (do kupienia samoprzylepne tablice bez ramek, które można dociąć do wybranej wielkości).

Po wyschnięciu szarej warstwy przetarłam ranty świeczką i nałożyłam warstwę białej farby. Gdy wyschła, przetarłam ranty papierem ściernym, by wydobyć szare przecierki. Ostateczny efekt wygląda następująco. Żałuję że nie zrobiłąm jakiegoś małego transferu, chociaż prawdę mówiąc mało miejsca na ramkach i bałam się że będzie zbyt przeładowane.

Taka tarka sprawdzi się doskonale jako ramka na obraz, tablica korkowa, miejsce na menu lub reklamę klimatycznej restauracji…

2 komentarze
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O meblach

#2 Lampa w stylu loft

by Małgorzata Budzich

Styl loft – szorstki, wojskowy, bez zbędnych ozdób, przemysłowy, industrialny, wielkomiejski. Kto lubi takie kliematy powinien postawić na lampy, które budują klimat wnętrza w tym stylu.
Ja postanowiłam wykonać swoją samodzielnie, kiedy znalazłam na strychu stare sztalugi plenerowe jeszcze z czasów, kiedy w liceum próbowałam zostać malarką:).

Starą wojskową lampę znalazłam na allegro (60 zł). Była w dobrym stanie, ale w kolorze który zupełnie mi nie odpowiadał. Klosz pomalowałam więc na czerwono farbą akrylową do drewna i metalu, a potem kilkakrotnie lakierem.

 
A to zestawik przed przeróbką. Kabel ma chyba z 30 m, spokojnie mogę wybrać się z nią na moją wiejską drogę:).

Sztalugi po przetarciu papierem ściernym pomalowałam bejcą w kolorze orzech jasny – nieco przyciemniła oryginalny kolor drewna. W nóżkach znajdowały się elementy, które dawało się wysuwać żeby podwyższyć sztalugę, pomalowałam je na czarno i częściowo wyciągnęłam na zewnątrz.

 

7 komentarzy
0 FacebookTwitterPinterestEmail
O meblach

#1 Czerwona komoda

by Małgorzata Budzich

O własnoręcznym odnowieniu jakiejś starej komody myślałam od dawna, ale wiadomo, brak czasu, brak miejsca, no i przede wszystkim brak komody. Ale po wprowadzeniu się do nowego lokum zawzięłam się w sobie i oto jest – pierwszy poważny produkt meblowy hand made.

Komodę zakupiłam przez serwis tablica.pl, odebrałam osobiście i w kilka wieczorów dzieło gotowe.
Tak na marginesie, jako początkujący “renowator” zastanawiam się, jak innym udaje się odnaleźć po strychach stare piękne komody, szafeczki, półeczki? Ja szperam głównie w sieci (allegro, tablica, sprzedajemy, gumtree), ale są tam chyba wszyscy cwaniacy z targów staroci i niejednokrotnie windują ceny zniszczonych mebelków. Ta komoda kosztowała mnie 300 zł, a i tak była to okazja (?!).

Szlifowanie to najbardziej uciążliwa i czasochłonna część, trochę nam zajęło, zanim odkurzyliśmy komodę, siebie, wszystkie przedmioty w garażu i podłogę …

Potem było równie czasochłonne malowanie (tylko fronty, boki i blat, w środku szafka ma kolor naturalny) – 3 warstwy farby akrylowej decoral, następnie lakierowanie – 2 warstwy lakieru półmat, a na koniec – przykręcanie uchwytów i numerków. I oto efekt końcowy.

Numerki ceramiczne zakupiłam w sklepie decobaazar w cenie 25 zł, uchwyty z LM po ok 3 zł.
Podsumowując koszty i czas:
300 zł komoda
100 zł zużycie farby i lakieru
25 zł numerki
24 zł uchwyty
– 450 zł koszt materiałów

Kryzys szlifującego męża, malowanie po nocy gdy dzieci śpią – bezcenne:)
Ale byliśmy/jesteśmy z niej dumni, a co.

4 komentarze
0 FacebookTwitterPinterestEmail